varsýn, mahkum sevdan bir ömre bedel olsun... çýðlýklarýn fýrtýna, yüreðin ateþ olsun..... parlayan güneþi, söndürsen de o ,yine doðacak, her sabahýn seherinde.... ne zaman unutursa þems, doðudan doðmayý..... afaklar tersine dönerse, kýyametten kopmayý.... o zaman deli sevdan söner,alevlendiði yerden....... belki de hiç sönmeyecek, ebed ve ezelden.... bazen,gömülse de sevdalar, diline gem vurulsa da...... o ,yine har har yanar tutuþur, bir ömrün miadýnda...... ne sen söndürebilirsin, nede zihninin formatýn da.... avazýnýn çýðlýklarý duyulsa da.... gökyüzün katran karasý gecelerinde, çarmýha gerilsen de, Ýsa’nýn çemberinde, yinede sevdanýn idealleri, hüküm sürecektir yüreðinde......
Bu duygularýmý,zahmet edip okumasanda... yine de eþsiz bir cansýn ,CANER’in canýnda......