nasýlda derin bakmýþtýn gözlerimiz ilk buluþtuðunda o an etrafýmýzda dönen bir dünya sanki yoktu herþey durmuþtu nefes alamýyordum bir mucizeyi anlamaya çalýþýyordum
siyah beyaz bir film karesi gibiydi karþýlaþtýk ve orada çakýldýk içimden Vivaldi’nin dört mevsim ezgileri geçiyordu bir bahar oluyordum bir hazan ilk cümleyi sen söyle istiyordum korkuyordum
o bir kaç saniyelik suskunluk bin asýr gibiydi geçmek bilmedi birþeyler söyledin sonra duyuyordum ama anlayamýyordum sense ne dediðini bilmiyordun
o an farkettim sende bir mucizeye bakar gibi bakýyordun bakýyorduk inanamýyorduk
bir an elimi tuttun gerçekliðime inanmak istercesine kaným çekildi damarlarýmdan iþte o an Yaradanýn varlýðýna inandýðým kadar inandým varlýðýna
Gülay Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.