Bir düðüm boðazýmda çoktandýr senli düþünceler. Ne yutkunabiliyor, nede konuþabiliyorum. Sesli harflerim sessiz kaldý. Anlatamýyorum,terk etti beni cümleler. Kelimeler sensiz kimsesiz...
Tarifler tarifsiz. Mutluluk desem gözlerimde parýltýsýn. Gökyüzünün güneþi, denizin en mavisi Mutsuzluk hüzün desem, oda sensin. Kara bulutlarýn arkasýnda gizlenen yaðmur Ve deprem sonrasý enkazlarýnda yýkýk bir kent aðlamasý...
Ne kadar içimdesin, Ne kadar içindeyim bilemiyorum Bu gel gitlerde geçiyor günler. Gözlerinin çýkmaz sokaklarýnda. Kayboluyor bir geliyor bir gidiyorum...
16/12/2009
Ferhat Tokmak Sosyal Medyada Paylaşın:
nedensiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.