Bize Benzeyen İki Yabancı Şehrimde

þimdi bize benzeyen iki yabancý var þehrimde.
sen ve ben gibiler...
daha yeni deðiyor ellerine elleri,
heyecanlý bakýþlar gözlerinde...

þimdi bize benzeyen iki yabancý var þehrimde,
bizim gittiðimiz duraktalar hala,
ya geç kalmýþlýðý var birinin,
ya da sabah uykusunu bölememe ihtimali...

þimdi bize benzeyen birileri var bu þehirde,
týpký sen ve ben gibi... bize benzeyen iki yabancý..
geç kalmýþlýklarý var belki,sabah uykusu,þehir buðusu...

þimdi,sana benzeyen bir çift el görüyorum her sabah,
yaslandýkça yaslanýyor bir çýnar aðacý gibi erkeðinin omuzuna
bana yaslandýðýn gibi yalandan deðil,biliyorum...

þimdi sonu biz gibi olmayan iki yabancý var þehrimde,
birinin elinde oyuncaðý,diðerinde büyük olma hayali kaygýlarý...
bize benzediklerini sandýðým,
ama sonu biz olmayan iki aþýk var bu þehirde,
bizim yabancý olduðumuz gibi birbirimize...
onlar inadýna daha yakýn bedenlerine...

þimdi bize benzeyen iki yabancý var þehirmde...
sen yoksun,ben yokum.. biz yokuz anlýyacaðýn...
bize benzeyen herþey var bu þehirde...
sen yoksun... ben yokum...

Sosyal Medyada Paylaşın: