Okyanusun köpüðü Yalnýzlarýn Karanlýðýnda dipsizleþirken Çýk gel Ruhumun daðlarýna Gökyüzü bölünürken üzerimde Þarkýlarda nota ol Geceme düþmezken ýþýk Zerrelerimde aydýnlýðým Küçük beynim daðýlýrken Yön haritam Hazanda yeþermek için kök salarken Can suyum Þimdi yüreðimde yanan ateþte Öpüþlerin Dudaðýmda açan gül ol Nefesler daðlarken yüreði Gözler dalýyor Çorak toprak tenim de Dokunma fýsýltýlarý kayboluyor Arama diyorsun kaleminde Yüreðimde yüreðine Duygularýmla nikah yapmýþken Yüreðin yelkovanýnda Zamaný yoktu sevmenin Suskunlukta boðulurken Sevemedim uçurumlarý Daðlara selam olsun Sarmaþýk güllerinde El uzatsýn papatyalar hatýralara Kýr çiçekleri aðlamasýn acýlara O arkadaþtýr insana Hazanýmýn susuzluðu kýzýl dudaklarda sönsün Yalnýzlýðýmýn kervaný deðiþtirmesin yolunu
Ben hala küçüðüm, büyümedim biliyor musun Senle yanarken sol yaným Sensizliðinde kavruluyor dudaðým Usumdan gitmiyor düþünceler Asýlý kaldý kirpiklerim dudaðýndaki kilitte Düþsüz uykulardayým Kar etmiyor Damaðým yapýþtý bir yudum su Bir ses Gönül yarama bir deva Çaresizliðime bir çare Ýçimdeki çaðrýma Kýzýl dudaktaki izler kalsýn Þu yanan baðrýma
Osman TÜRKASLAN ZerreM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zerrem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.