Yürü be hey canda can,
Sana açýlsýn yollar;
Sana açýlsýn cümle
Duaya uzanan eller.
Sen ki dünya denen
Bu isimsiz cennette
Güzel olan ne varsa
Lâyýk olan bir kuldun.
Duy desem can-ý gönülden
Duyar mýydýn ey yürek?
Sen ki vefa denen kaleyi,
Kökünden sallandýrdýn.
Sen ki alýp eline kazmayý,
Kökünden söktün özümü.
Haydi þimdi aðla,
Þimdi sarýl piþmanlýðýna da
Kývrým kývrým kývran,
Sancýlarla inle.
Utan kendinden de
Vazgeç yaþam perdesini
Her gece kapayýp
Sessizce açmaktan
Gün ýþýðýyla
Ve göm kendini
Utanca sarýlýp
Yerin bin kat altýna
Vedalaþmadan sevdandan.
17.12.2009
SERAP HOCA