Düþünceler ardý sýra boðazýnda düðümlenmiþ, Sen de bilmezsin ki, bu yol nereye varýr? Beynini sarar her an düþündükçe, Kara bir haber olup ciðerini yakacak sanýrsýn, Bir acýyla uyanmak gibi sabaha. Derin bir nefes alýp, baþýn ellerinin arasýnda, Kim bilir kaç gece uykusuz kalýrsýn. Elem rüzgârýyla! Düþünceler bir bir kovalýyor seni, Kaçmak uzaklaþmak neye yarar ki? Gittiðin her yerde, bu dert yer seni. Derman ise yüreðinde gizli.