KUŞLARIM ISLAK DEĞİL

Gözlerinden gamzeler düþüyor þehrime
Yaðmur utanýyor aðlamaya.
Kurutulmuþ lale gibiyim ellerinde
Çöller, gülüyor halime.
Kum gibi savrul ölü düþlerime
Suskunluðun yaralarýmý delip de geçer

Aðlarken göremezsin beni hiçbir sabah
Kuþlarým ýslak deðildir havalandýðýnda
Aðaçlarým yapraklarýyla vedalaþýrken
Gökyüzü karanlýk deðildir.

Vapurlarýn giderken limanýmdan,
Baþýmda sancýlardan örülü girdap yoktur
Rüzgâr eser yine caddelerde
Mevsim döner yine bahara.

Aðlarken göremezsin dudaklarýmý, ince
Sitem yoktur içimde
Þarkýlarýný söylerken sen yine
Acýlar, demir atmaz yüreðimde.

Gözlerinden gamzeler düþüyor þehrime
Yaðmur, gülüyor...
Ýnsanlar yürürken gölgelerinde
Ýçimde bir aþk ölüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: