DERİNLER 18.12.2009

En son bir fotoðrafsýn bir türlü çekemediðim
Tuvalde yarým bir resim ama bilmezsin
Bilemezsin renkleri bir türlü veremediðim
Bir kitap baþucumda sonunu hiç deðiþtirmediðin
Bir yangýn öyle içten kalakalmýþ ruhlarý kavuran
Rüzgarýndan ürkütüp ardýna baktýrmayan
Her gün yenisi tükenmiyor tüten duman
Ýstanbul’un küçük elleri kimi zaman
Bazen Bursa’nýn küçük ayaklarý tekrar baþlatan
O caným göl çalmýþ kýzýla uzaktan uzaktan
Geceleri yayýlýr ýslak dualar bizim namazgahtan
Bahçesi selvili sýcak taþlarý kan aðlayan
Eski bir elbise üzerinde saçlardý gece yaðmurda ýslanan
Ahþap cevizden sandýktý eskilerden kapaðý aralanan
Eþsiz el iþi nuru oymalar tüm gözleri kamaþtýran
Küçücük bir nefes ve ardýndan kapanan
Kapanýrken bu hayatý birlikte karartan
Beliriyor usul usul hoyratça ucu sonun
Ne sen bilebildin ne de ben fark edebildim
Sade baþlangýcýydý bu ömürlük eziyetin
Baþka ömrümüz var mý sordum söylemedin
Çok acýdýr hiç kimse anlam veremedi
Gözlerden akan canlarýn deli hasretliðini
Duygularýn bitmez uyumlu nazik danslarýný
Birbirini tutamamýþ tenlerin bebek ellerini
Ve soðuktan yakan hüznünü buluþmuþ ruhlarýn
Sevmiþlerin o bitiren sarhoþ iþtahýný
Hele eski sandýklarda o toz konmayan
Tutsak sevdalarýn sessiz haykýran aðýrlýðýný
Olmadý bizden baþka taþýyan
Sen bir tutam saklarken yine derinlere
Ben gönderdim koca bir hayat göklere
Tutunmuþ kulaklarýnda keskin bir melodi
Sürekli kolunda o fýsýltý bir radyodan eski mi eski
Baþka bir yaþamýn kendisi titrek ellerindeki
Biri býrakýrken caný diðeri zorla býraktý cananý
Döküyor dikili aðacým eteklerine yapraklarýný
Döndürdüler geceye tüm zamaný
Katran kara her yer bir fener geriye kaldý

By BY

Sosyal Medyada Paylaşın: