GÜNAHKÂR GECE

Bir koþuþturmaca
Bir yere yetiþme telaþý,
Kaçar gibi sokakta insanlar,
Ýsteksizdir günü taþýyan yorgun ayaklar.
Gece böyle baþlar.

Güneþ giderken evine geceyi yaralar.
Gurup yaralý ufuk kanlar içinde.
Çekerken yýldýzlý çarþafýný gök yüzüne,
Herþeyi örter kaybolur kanlar.

Sihir vardýr gecede.
Canlanýr ölü duygular.
Kabarýr yeni hisler,yeni umutlar,yeni filizler.
Gece,ah... gece
Koynunda bir çok günahlar gizler.
Zümrüt gibi bir siyahtan göz eder yýldýzlar.
Hakimdir havaya yarasa ve baykuþlar.
Sýðýnýrken geceye yorgun vücutlar,
Çýkar ortaya hýrsýzlar,uðursuzlar,
Yosmalar,orospular...

Nice kusurlar gizlidir gecede,görülmez.
Kimine uzun geçmez zaman,
Kimine ise kýsa bir an.
Kimi paylaþýr yalnýzlýðýný bir içki þiþesiyle.
Her yer karanlýk hayat gibi.
Her yer toz duman.

Çekilirken siyah hançer gecenin baðrýndan,
Yeniden göz kýrpar güneþ,
Daðlar ardýndan,tandan.
Silmek ister gibi günahlarý,
Bir tövbe yayýlýr saba makamýndan,
Sabah ezanýndan.
Kaçan karanlýðý aydýnlýk izler.
Gece ah gece
Koynunda nice günahlar gizler.

Toplarken yýldýzlý çarþafýný gök yüzünden,
Gitmek istemez gibi,
Damlalar býrakýr çimenlere gözünden.

Ah günahkâr gece,
Neler gizlersin koynunda?
Hüzün,mutluluk,ayrýlýk ve kavuþmalar.
Karanlýðý yýrtan düdük sesleri...
Sessiz karanlýkta heyecanlý sesler.
Günahkâr gece,
Koynunda nice günahlar gizler...

2008-Antakya

Mahmut Çetin Zorba



Sosyal Medyada Paylaşın: