Bir bilsen yokluðun ne acýmasýz. Ne acýmasýz þu sensiz geçen günlerin elleri… Aðlar bu gözlerim kan revan içinde zamansýz. Bir off çekerim düþündükçe seni…
Dinlediðin müzikleri dinlerim her gün. Dinlerken kaybolur gider yüreðim. Bin ömre bedel be gülüm o tatlý gülüþün! Aðlaya aðlaya soldu gözlerim…
Tutmaya kýyamadýðým ellerin, Sevmelere doyamadýðým o yanaklarýn, Dalýp dalýp kaldýðým gözlerin; Çýkmýyor bir türlü aklýmdan, içimde ebedi kazýlýsýn…
Çöküyor ruhum, savrulsa da bedenim rüzgâra, Geçsin böyle günler, sabreylerim. Yenilsem de hep yalnýzlýða, Sonunda sen varsan, katlanýr bu çilekeþ yüreðim…
bilal... Sosyal Medyada Paylaşın:
ruzgar_809 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.