KARMASIK ŞİİR 3

ruhumda
dünden kalma serkeþliðimin aðýrlýðý
bedenimde
yaralarýmý öpen meleklerin dudak izleri var


gözümün alabildiðine karadý þimdi her yer.
anne öðüdünü dinlememiþ
küçücük bir çocuk gibi
senden gelecekleri
korkuyla bekler oldum

ezber bozduran seviþlerini
hala arýyor gözlerim


sen susarken
öldüðümü sandým
ölüm de bir baþlangýç deðil mi
bazen basladým
bazense yarýda býraktým

ama hiç vazgeçmedim
ne sevmekten
ne ölmekten...
Sosyal Medyada Paylaşın: