Dünya; biz kim! Meydana, çýkaran þeffaf ayna!
Ýnsan! Verilen rolü, buyur zevk ile oyna.
Cüzî irade ile biraz taltif edildin;
Kýsa hayatta az zevk, çok dert verildi sana.
Ýstendi ki baðlanýp kalma þu fani yurda;
Geldiðin yerlere dön, meftun olup cinan’a.
Kim, kimdi isyanda mý, biliyordu yaradan;
Yoksa muti bir kul mu, yazýlmýþtý dosyana.
Tahkik bir itiraza, meydan vermemek için;
Ýþte güzel bir fýrsat, verildi sana, bana.
Kendi hür arzumuzla, çizeriz çizgimizi;
O yol üz-re varýrýz, hazýr olan vatana.
Biz dileriz yaratýr, o iþi, yaratýcý;
Ýster doðruyu ara, istersen uy þeytana.
Dünya þeffaf bir ayna, ruhumuz ona yansýr;
Kimliðimiz açýkça, dökülür de meydana.
Garibî açýk âyât, biraz tefekkür, gayret;
Ýtaat et ve dayan, isyan etme Huda’na…
Garibî-Salih Yýldýz……..18.12.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.