Dudaklarýmý mühürleyemem, þimdi olmaz belki sonra
Dilimde zehir tadý var tükürsem toprak susar
Kýsýrlaþýr avuçlarýnda menekþeler, kurur güller
Susarsam düþman olur gün, yüzüm yüzünü bulamaz
Baðýþla, giderken haykýrmalýyým, gök kubbe yýkýlmalý üzerime
Önden gitsin turnalar, güneþ nereye götürürse gitsinler
Kurþun tasýndan içeceðim son suyumu, tadý buruk
Ayrýlýða huzur gelir belki, içinde umudum patlar
Gözlerim buðulanýr mermi çekirdeði aðýrlýðýnda damlalar
Kirpiklerimi çekiþtirme sana hasret uyur ayrýlýklar
Sonunda deli sanacaklar, kapatacaklar rutubetli bir odaya
Tavandan saçlarýma beyaz karlar yaðacak, çocukluðumu hatýrlarým
Ziyaretçim olmayacak yüzümü daima duvara çevireceðim
Yine anam aðlayacak benim için, senin aðlamalarýn da yalan
Aklým bütün yalnýzlýklarý toplar, duvarlar resimlerinle oynar, dokunma
Doldur ceplerine neyin varsa, yoksa atacaðým birazdan
Yalýn ayak, üstüm baþým kir, periþan halde gideceðim
Hiçbir þey almayacaðým yanýma gözlerini de vereceðim
Kör bilecekler beni, en son sana deðdi gözlerim
Korkma, içinde ne varsa sana dair, býrakacaðým yanýna
Benden geriye bir þey kalmayacak, arama
Bu hasret örste yeniden þekil verecek zavallý halime
Ýzi kalacak acýlarýn ruhumda, daraðacýnda býraktýðýn yerde
Ýki göðsümün arasýnda hicranýn adý, derinleþecek
Seni andýkça biraz daha çekiçle dövülecek, hiç ah etmeyeceðim
Söyleyemem bir þey merhem olamaz, gülüþüm sihir deðil
Bakýr kazanda sebebim kaynýyor, kýrklanýyor ellerim
Aðlama sakýn, kýzgýn kurþunlar gözlerime dökülür
Emanet býrakýyorum seni turnalarýn kanatlarýna
Susuyorum, seni unutmadým, karanlýðýnda üþüyorum
Bildiklerim bildiklerin, ne fark eder artýk doðrular yanlýþlar
Gitsem ne olur gitmesem ne olur, neyi deðiþtirebilirim
Tek söz deðil midir ki ölümüme neden, öldükten sonra/
Vazgeçtim gitmekten
Hadi taþý cenazemi, kürek kürek at üzerime ihaneti
Gitmeden göm beni sinenin en derin yerine / unuttur