Ýþte yaþadýn yüreðim,
Ýþte yaþadýn ve sonbahar geldi.
Bak ardýnda kalan bir yaþamýn
Yaprak döküntüleri.
Bir gözyaþýný bile silen yok artýk,
Yüreðinde kalmadý iþte bak azýk.
Aydýnlýk yollarý çoktan yürüdün geçtin,
Yürüyeceðin her yol artýk karanlýk.
Ýþte yaþadýn yüreðim.
Elinde avucunda olanlarla hayal kur,
Onlar bari olsun sana biraz aydýnlýk.
Koy gene þarkýný çalsýn,
Söyleyemem derdimi kimseye,
Derman, derman, derman olmasýnlar diye.
Çalsýn yüreðimde acý dolu bütün naðmeler,
Hayatýn hüzünü býrakýn bana kalsýn.
Varsýn olsun gelmesin baharlar,
Beni yaprak dökümünde býraksýnlar.
Yaðmur taneleriyle ýslatsýn göz yaþlarým topraðý
Kuruyan yüreklere bir hoþ seda olsunlar.
Ýþte geldik, iþte gidiyoruz.
Bu hayat denilen oyunun
En masumane oyuncularý olarak.
Bir kaðýt, bir kalem.
Bir avuç kül, biraz duman
Geride kalacak olan.
Anlamýný yitirecek kelimeler,
Anlamsýzlýðým ile geride bitecekler.
Bütün dallarým yapraklarýný döktü,
Bütün sevdiklerim hazan oldular.
Yalanda kayboldu bütün doðrular.
Varsýn olsun be yüreðim,
Yaþadýn ve bitti,
Ömür dediðimiz þey bir soluk alýþ veriþiydi,
Bir kaç nefeslikti,
Bir hoþ seda olmak isterdim
Sonu hüzünle bitti
Bir þair daha yaþadý bu Dünya’da
Yaþadý ve gitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.