KÖR NOKTA
BÝR ÇOCUK DURUYORDU YOLUN BAÞINDA,
ELÝNDE TÜLERMÝÞ OYUNCAK AYISIYLA,
BAKIÞLARI ISLAKTI,KIRILGANDI,
BOÞTU AYNADAKÝ AKSÝ ,BÝTMÝÞ, TÜKENMÝÞ VE YÝTÝKTÝ.
KAYBETMÝÞ VE KAYBEDÝLMÝÞ GÝBÝYDÝ...
KÝMSE TUTMUYORDU ELÝNDEN,
SIRTINI SIVAZLAMIYORDU...
ELLERÝ KOLLARI TOPRAK TOPRAK KOKUYORDU
KÖK SALMIÞTI BELKÝ DE KÝM BÝLÝR ?
ÇOCUK OLDUÐU YERDEN ÇIKAMIYORDU...
HERKES YANINDAN GEÇÝYOR , O’NU GÖRMÜYORDU.
ÖLMÜÞ MÜYDÜ? GÖMÜLMÜÞ MÜYDÜ? BÝLEMÝYORDU.
AZ ÖNCE TOPRAK OLAN ANNESÝYDÝ OYSA
PEKÝ NEDEN HALA ELLERÝ TOPRAK KOKUYORDU?
SIKI SIKI SARILDI ÇOCUK YILLANMIÞ AYISINA,
ELÝNDEKÝ TEK GERÇEÐÝ KAYBETME KORKUSUYLA...
ÖLÜM DEÐÝLDÝ ONDAKÝ YOKLUK...
DUYULMAZ, GÖRÜNMEZ, BÝLÝNMEZ BÝR YOLDAYDI,
ÇÜNKÜ DURDUÐU YER KÖR NOKTAYDI...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.