ÇOCUĞUM
Çocuðum
Sofranda bin bir nimet var
Ne Afrika dasýn nede ütopyada
Gözlerinde ne acý ne göz yaþý
Anasýz babasýz kalmadýn Filistin de
Yaðan kardýr baþýndan aþaðýya yaðan
Bomba sesleri duymaz kulaklarýn
Sokaklarýn boþ deðil ýssýzca
Ýnsan sesidir fütursuzca yankýlanan
Taþ atma devri geçti çocuklarýnýn
Elleri tutmuyor yok bileklerinde
Yahudi uçaklarý artýk ölüm kusuyor
Bir ayýp ki bu Ýnsanlýk neden susuyor
Çocuðum
Sen büyürken babanýn kanatlarýnýn altýnda
Amerikan menþeli uçaklar bombalamakta
Býrak fýrýný Filistin ekmek bulamamakta
Kapatma gözlerini çocuðum sen huzura
Huzur kalsýn artýk mahþerin son demine
Ýslam alemini çaðýralým bu zilleti bitirmeye
Anasýz çocuklar yetmez sizi hiçbir söz teselliye
Çocuðum unutma Filistin uðruyor zulüme
Ateþe verilmiþ sokaklarý cayýr cayýr yanýyor
Cesetler ortada kalmýþ kimse yaklaþamýyor
Filistin de þimdi yetimler kendine sahip arýyor
Çocuðum utançtan kýzaran bir gün daha batýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.