Keremin ateþiyle Aslýhan’ýn gözyaþý,
Bazen yakar seveni adýna aþk diyerek.
Sim-ü zer’in var ise bilesi mihenk taþý,
Kýymetini bilirim adýna meþk diyerek.
Yüreðime vurduðun zincirin pas tutarken,
Bir fincan kahve kadar hatýrým da kalmamýþ.
Bu gönül sensiz kalýp virânede yatarken,
Turnalardan saldýðým selâmýmý almamýþ.
Selâmým orta yerde sana hasret kalýrken,
Gözü yaþlý turnalar melûl mahzun dönüyor.
Yýllarýn çilesini sýrtlayýp da alýrken,
Sinemdeki sarayýn için için yanýyor.
Yangýn yerinde kalan keþke’ler olmasaydý,
Þu kýsacýk ömüre neler neler sýðardý.
Gözlerden düþen hüzün gönüle dolmasaydý,
Kuruyan dudaklara Bengisu’lar yaðardý.
Geçti artýk istemem yaðmasýn topraðýma,
Sen giderken münbitti ne yazýk çöle döndü.
Gülistânda adýný yazarken yapraðýma,
Dökülen gözyaþlarým ne yazýk göle döndü.
Bir yudum sevgi için sana açýlan kollar,
Þu yalancý dünyada sanma el’i seçecek.
Yýllar yýlý hasretle beklediðim bu yollar,
Sonunda anladým ki musalla’dan geçecek.
..............................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.