Dün gece dönüp de maziye baktým
Kalemim hep sana, hep seni yazmýþ
Gözlerim buðulu, hayale aktým
O zamanlar mevsim, her daim yazmýþ
Dünyanýn bin türlü derdi içinde
Bunalmýþtý ruhum, beden hiçinde
Cevap aramadan neden niçinde
Aþkla nefeslenmek sevinçmiþ, hazmýþ
Çýktý hayatýmdan, acýlar dertler
Kalmadý endiþe, tasa ve keder
Ömrümü yoluna ederdim heder
Mazide hayaller, pembe beyazmýþ
Suskun sevdalara ses vermek için
Vuslatlý menzile tez ermek için
Leyla’ya Mecnun’a ders vermek için
Bu gönlüm aþkýnla inleyen sazmýþ
Aþk bahçemden sana ne güller derdim
Senin derdin inan benim de derdim
Fedadýr yoluna bu caným derdim
Senden bana gelen sadece nazmýþ
Yine de yýlmadan küsmeden sevdim
Sevdanla can bulan küçük bir devdim
Sen cefa ettikçe, inleyen neydim
Anladým ki aþkýn, yürekte közmüþ
Önce sevdin sonra kaybolup gittin
Tüm hayallerimi alýp da yittin
Seni sevdiðime bin piþman ettin
Meðer senin sevdan yalanmýþ ,sözmüþ
Aþk benim ruhumda habbeymiþ, özmüþ
Yokluðunda yandýkça sýrrýný çözmüþ
Aldatýlmak kalbimde derin bir izmiþ
VE AÞK KALEMÝ, ÜSTÜNÜ ÇÝZMÝÞ….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.