Cezbeye tutulmuþ bir derviþ idim
Bir zamanlar aþkýn semagâhýnda
“Bu dert beni iflâh etmez” demiþtim
Kulundum, kölendim aþk dergâhýnda
Kalem aþkla yazdý, kelamým sustu
Kelimeler firari, gönlüm mahpustu
Sýrrýna eremedi, korktu ve pustu
Bu aþk gecesinin dert sabahýnda
Þimdi bu can yüktür , bu fani tene
Bin kez vuruldu ya, doðruldu yine
Ölmedim zalim yâr elinde bile
Gönüllü tek erim aþk karargâhýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.