ve artýk her gün batýmýnda resmimi çeken gök sarýyor kimsesizliðimi.. ve kederli rüzgarlar kucaklar beni duyarsýzdýr þehirde insanlar bir ekmek kýrýðýndan, kan damlar ve ben sessiz sokaklarýn yolcusuyum elimden tutmaz yýldýzlar ve bir geminin batmasýna benziyor yok olan hatýralar sen kurtul yeter...sen sevdam ister uzat baþýný kalabalýklardan ister geç.. beni tanýmadan ve bir sessiz akþamda...istanbul da hangi rüzgarlar gelecek tek baþýma kalmýþlýðýma....
mustafa kaya 10.10.2001 / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.