OYSA BEN!..

Oysa ben biz diyordum duymasan da sesimi;
Gözlerinden akarken çiðnedin cesedimi;

Senden uzak iklimler takvimlerde dururken…
Sýrtýmdan çaresizlik tekrar tekrar vururken…

Oysa ben hayallerde hep beyazý seçmiþtim;
Can dediðin nedir ki “Can” dedin ya geçmiþtim;

Bir ceylan yavrusunu ararken yanaðýmda…
Hükmü kabul eylerken yalnýzlar konaðýnda…

Oysa ben “of” demedim zorda kalýp bir günde;
Taþýrken sensizliði sen ardýmda ben önde;

Hasretinin en aðýr bestesini dinlerken…
Tende gönül telleri inim inim inlerken…

Oysa ben senden ayrý dünyalarý yakmýþtým;
Gözlerimle bir senin gözlerine bakmýþtým;

Minik serçe kanadý taþýrken yüreðimi…
Mahþere dek saklarým duyulmaz dileðimi…

Oysa ben nefeslerde tükendim aðýr aðýr;
Sarýlsam duvarlara kimi kör kimi saðýr;

Çýkýlmasý dik yokuþ zora koþtu sor beni…
Mutluluksa tükenmem usul usul yor beni…

“Oysa ben senden ayrý yaþayamam sanmýþtým
Oysa ben seni her gün yine sensiz anmýþtým”!..

Ali ALTINLI – 18/12/2009
Saat: 19:47


Sosyal Medyada Paylaşın: