BOŞUNA UĞRAŞMA

Boþuna uðraþma yaðmur
Aðlayamazsýn…
Bir annenin aðladýðý kadar

Þimdi git, tutun mavi açan gökyüzüne
Caddeleri seyret, dar sokaklarý
Gecenin kuþatmakta kararsýz olduðu
Çýlgýn atýþlarý, çýðlýðýný intiharlarýn…

Sonra in dað baþlarýndan usulca.
Dur orada, hayalini çiz gördüklerinin
Yorgun nefeslerin, umutlarýn
Birdenbire yok oluþunu doðru bilinen yolun

Baþaksýz tarlalarla dertleþir ýþýksýz perdeler
Ve yalnýzlýðýn kýskanç gözleri
Nasýl düþerse Tsunami yemiþ gibi
Nerden geldiði belli olmayan
Sahte iklimlerle uyutulur düþlerimiz
Öðütülür diþlerinde acýmasýzca canavarlarýn

Savunmasýz, soluksuz bir kadýn
Kimi kimsesi yok gibi
Üþüyor mu o soðuk odada, bilen yok
Ardýnda ne kaldý, kan mý aðýt mý?
Yoksa düzmece bir rapor muydu kefenden yataðý?

Bilirsin.
Geceleri ayaklanýr hüzünler
Çünkü bütün acýlar, ikizidir birbirinin.
“Ateþ düþtüðü yeri yakar.” Derler bu yüzden

Boþuna uðraþma yaðmur
Eylül kokar, hüzün kokar
Bu þehrin kaldýrýmlarý
Yürekleri zehirleyen arýlar
Çiçek yoksunu otlarla beslenirmiþ.

Ve bulutlar
Girdap gibi döner durur baþýmýzýn üzerinde
Ne kural tanýrlar, ne yasa!
Sussam bir türlü söylesem bir baþka…



Sosyal Medyada Paylaşın: