UYUSAM

Gözlerime ansýzýn inen bir perde,
Gece karanlýðýna sürüklemekte.
Baþ ucumda duran karaltý,
Ellerini ellerime sürmekte,
Vakit geç saat on ikilerde,
Masada mum ýþýðý sönmek üzere,
Hayal mi ?gerçek mi? onu da bilmem.
Gözlerim gözlerine deðmekte,
Gece karanlýk bulutlar toplanýyor.
Belli ki yaðmur yaðacak þehre,
Yataðýmda bir ölü sesizliði,
Yorgan örtüsüne bürünmekte,
Ah! bir bahane bulsam uyumak için,
Dalsam bir çocuk yüreðiyle ölümsüzlüðe,
Unutsam kederden yana her þeyi,
Sabahýn ilk ýþýklarýyla uyansam yine,
Çýkýp bir nefes alsam derince,
Eski aþklarý anýp keyf etsem ,
Dolaþsam Beyoðlu,Eminönü’nde
Unutsam karanlýða iten her þeyi,
Dalsam bir çocuk yüreðiyle ölümsüzlüðe.



Uyusam ,uyusam diyorum,
Bir çocuk yüreðiyle,
Ölüm korkusundan uzak,
Dalsam ölümsüzlüðe.
Hüzünlerin þairi;
Cahit Sýtký Tarancý’ya
Sonsuz saygýlar.....


ölüm sesizliði gidiþlere,
20/11/2009





Sosyal Medyada Paylaşın: