ÖDÜNÇ VER ELLERİNİ...
ödünç ver ellerini üþüyor yüregim
vurgun yedim yýllardan paramparçayým
kýrýk dökük duygularým;ve ezilmiþ her bir yaným
karý kýyameti görmüþ sensizlikten acýyor caným
üþüyorum..ne olur ödünç ver ellerini
...... ...... .......
bir buz devriyim donmuþ bakýþlarým
sebebsiz kanýyor sahipsiz yaralarým
maziyi yaþýyor bir bir hatýralarým
ve ben;üþüyorum ilk defa yoklugunda
ne olur..ödünç ver ellerini yar
....... ....... ........
feryadým uzaklardan duyulmaz bilirim
yarým kalmýþ dudagýnda zehir gibi sözlerin
seni yaralar beni sana baglar acý veren izlerin
sensizlik üþütüyor iþte..ne olur
ödünç ver elleriniii gitsin..
......... ....... ........
sana degil mi stemli sözlerim
her gün can çekiþmekte zavallý bedenim
eriyen üþüyen bedenimden vazgeçtimm
bir tek yoklugun üþütüyor sevdigim
ne olur ödünç ver ellerini
bitsin artýk sana aglayan hasretim
.......... .............
(buralar soguk...yüregim ayazda...dön gelde son bulsun esaretim..)
(þiirime ayrý bir ahenk katan;sevgili þiir yürekli dost çetin aðbime sonsuz tþklerimle..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.