Mihrimah

Bir yýldýz üþür gözlerinde,
Þebnem mi titreyen gamzelerinde;
Yüreðim mi mihrimah.
Demlenirken bakýþlarýn yadýmda akþam sabah,
Çaðýldarsýn içimde gümrahtan gümrah.

Nice zamandýr,
Toz duman sevda serimde,
Bozgundur payýma düþen aþk seferinde.
Ateþler toplanýr kirpiklerinde,
Bakýþýnlarýn gönlümde ah içinde ah!

Sen,
Bir efsanesin sitarelerden sineme düþen.
Yahut,
Bir sevda masalý göklerden.
Bu þehrin, geceleri þavkýmasý gözlerinden.
Ah! Mihrimah bir bilsen…

Bir ahsýn mihrimah!
Her nefeste daha da derinleþen.
Iþýksýn Havva’nýn geldiði yerden.
Katresin Meryem’in nefesinden.
Sen þen, için gülþen;
Ateþ yaðarken göðüme gözlerinden.

Bakýþlarýn, Yusuf diyarýndan.
Tavrýn Züleyha’dan , Leyla’dan.
Ferhat’ýn taþlara iþlediði nakýþlardan.
Sensin aþikârlaþan yakarýþlardan mihrimah.
Kâh þahsýn sevda meydanýnda,
Kâh tutuþan gönlümde feriþtah.

Sitareler dökülür gözlerinden,
Sevda gecelerinde anlatýlýr efsanen…
Býkmam seni dinlemekten.
Gitme daha çok erken mihrimah.
Yakar beni bakýþlarýn elveda dersen.

Neden,
Ben söyler ben dinlerim;
Senin haberin olmaz bu türküden.
Hüzün yaðsa da yüreðime yüreðinden.
Senle tamam olur hayalimdeki gülþen.
Eksilirim sen gidersen,
Gitme mihrimah!
Alýþamam karanlýklara,
Daha çok erken…
Ankara,16.12.2009




Sosyal Medyada Paylaşın: