anne ve babama...

"anne!,baba! durun,ne olur kavga etmeyin,
böyle gelmiþ böyle gidiyor zaten,
hele durun azcýk,dinlenin,
susun bi susun!!!
susunda bizi dinleyin;
yeter yediniz birbirinizi,
hiç görmediniz mi karþýnýzda aðlayan bizi?
durun azcýk ne olur durun!
bu kavgalar tüketti çocuklarýnýzý...

bu durum imkansýz olsa bile,
anne babama sarýlsana bir kere hele,
bir kerede mutlu tablo görsün þu gözlerim,
bu kavgalara en çok üzülen belki de benim!

caným çok acýyor siz tartýþýnca,
içim parçalanýyor her akþamýmýz mutsuz olunca,
darmadaðýn oluyorum,kardeþlerim aðlayýnca,
kendinize gelin ne olur,
elinize ne geçecek bu yuva yýkýlýnca?

anne bir kere babama gülümse hele,
kapýdan içeri gelince"hoþ geldin bey..."de,
baba sende annemi artýk üzme,
onu ciðeri beþ para etmeyenlere tercih etme...

kendimi bildim bileli bir tartýþma,
oturmuþ misafir odamýzýn tacýna,
ama inan anne,baba bana,
dayanacak güç kalmadý çocuklarýnýzda...

bizi çok ihmal ettiniz,
bu da yetmez gibi hergün kavga ettiniz,
farketmeden bizi de çok incittiniz,
þimdi muhtaçsam sahte olduðunu bildiðim sevgilere,
nedeni yalnýzca sizsiniz...

evime gelmek istemez oldum,
sizi hiç ama hiç özlemez oldum,
siz tartýþtýkça ben yandým,kavruldum,
daha yeni filiz verirken hayata;
kavgalarýnýzla soldum...

ne olur ALLAHým yeter,bitsin bu çile,
artýk sevsinler birbirlerini yine,
bu tartýþmalar ne zaman bitecek bilmiyorum,
umarým sürüklenmeyiz yanlýþlarýn içine...


Sosyal Medyada Paylaşın: