Geceyle
Bilmediðim bir karanlýkta konuþuyorum
Üþümüþ kirpik uçlarýmda ki güz taneleri
Öylesine mahzun ki ezgi sesleri
Masum bakýþlara yenik düþmüþ
Gönül derinlikleri
Acýmadý bize saniyeler
Usulca
Yavaþlamadan aþýp gitti yollarý mevsimler
Þimdi gizlemeye çalýþsan da
Adým izlerine nem býrakýr
Bir kayýp þiir
Neden yürüyorsun halen
Etrafýný sarmýþ dar patikalar
Düþlerimden dahi sildim ama bitmedin
Ýçimde var olan bir umuttun o kadar
Geceyi süsleyen yýldýzlar kadar
Kimbilir..
Bir bahar sabahý yine karþýlaþýrýz
Sen gözlerimde sönmeyen o yorgun gölge
Ben karanlýkta suskun ve aðlamaklý
Bir kayýp þiir…
2009..