MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bordo sesli kız'a
eynessera

bordo sesli kız'a



bordo sesli kýz’a

güvercin ayaðýna baðlayýp bedenimi
geldim kapýna
ruhum beni býraktý karanlýðýn ardýnda
MATEM! yüzün göründü kabrimin perdesinde
ölümü perçinleyip nisyanýn baðrýna
iki hecen iliþti fezanýn gömleðine

ömrün bilmem kaçýný harcayýp hoyratça
bir çekiç sesi yankýlandý örsümde
kývrým kývrým yollardan kývranarak geçtim de
düze çýktým sonunda
sende takýlýp kaldým
kirli sayfalarýmý yýrttým defterimden
adýný yazdým MATEM,içimin afakýna
iki hecenden öte cümler hepten kýsýr
daðlayýp da dilimi seni sustum o sene

bir akrep busesi sardý dudaklarýmý
güvercin ayaðýndan seyyah düþtü önüne
ve zehir yol eyledi en çýlgýn damarýmý
nabzýmýn sesi depremlerle yarýþtý
kýzýlcýk þerbetine sarýldým da delice...
hep içime aktý feryadýn nehirleri
nasýl dönerim ben bu yoldan geriye!

Yaratan,ruhumu gamla fazla yoðurmuþ
hasretinin diyetini ödedim ezelden
sen istersen araya bin tane þehir sýðdýr
göz açýp kapamadan ruhum varýr yanýna
ki Belkýs’ý tahtýndan düþürdüm o gece
gam yük deðil turabýma hamallarýn piriyim
heybem daðlar misali
gözlerin enkazýmýn darðacýnda durulur
MATEM hadi bunu da inkar et!

bir katil,bir hýrsýz toplasa günahýný
ve sarhoþ,þiþelerini koysa bunun yanýna...
ölçemez hiç bir tartý sensiz geçen bir an’ý
yokluðunun yanýnda hangi azap külfetli!
sana hep susmak düþer
ve habersizce gitmek
MATEM,sensiz geçen bir an’ýn hezeyaný münzevi

güvercin kanat çýrpar sana visalim için
karlý daðlar küllenir eteklerinden geçince
ve bir nara ki döver havanda sessizliði
MA-TEM!
fezadan arza kadar yayýlsa iki hece
seni bir nisyan sarar bir lahza evveline
yorulur gökyüzünde sadýk kanatlarýyla
çýðlýðým boþluk açar ulaþmak için sana
hava boþluða düþer
seni uykundan eder benim ayak seslerim
her kapýnýn kilidi O’ndadýr der geçerim
süzülürüm semadan adým adým ruhuna

uzanýverse mazim bir teneþir alnýna
gassallarýn piri sývasa kollarýný
yine arýnmaz ruhum,törpülense bile...
her hücremi en kesif lekeler sarmýþtýr
sen de bilirsin MATEM
yalnýz iki hecedir içinden kopacak
çýkaracaktýr beni bu yeis bataðýndan

kasýrgalara karþý yýkýlmaz da surlarým
derinden nefesinin enkazýnda kalýrým
sen ki dertlerimin muþtu goncasý
sen ki refika-ý hayatsýn elif yalnýzlýðýma
sen ki yüz direkli mabedin sarsýlmaz afakýnda
ufuk ötesinden el açýp dilediðim

bir Züleyha düþü düþer içime
annemi hatýrlarým; ilk dua ve ilk uyku
saðýma yatmayalý epey olmuþ fark ettim
soluma sen basýp geçen onca seneler...
ve sadýk silüetin gecemin perisidir
karanlýðýn sinesinden MATEM tebessüm saçar
ki Yusuf zindanlarý kainatý kucaklar

tuz çölüne bassan da þu yaralý ruhumu
tebessüm kusar çehrem;senden geldi diye
kül rengi sessizliðim titretir ellerini
ben ki kefenim boynumda
ben ki katli vacip bir talip

karabasanlar ki kapýda nöbet bekler
bir gýcýrtý türküsü sarar merdivenleri
kývrýlýp gidersin uykunun gözlerinde
çatlar gök ve deniz
güvercin sukut eder

sen,tebessüm sultaný gönül sarayýmda
ben,kerbela meydanýnda bir yetim
söyleyeceðin bir harfi duymak istemiyorum
bordo sesin içime bir cinayet fýsýldar
ve süzülür kýzýlcýk þerbeti dudaklarýmdan!
MATEM!
kristal surlarýna dokunmaktan korkarým
güvercin ayaðýna baðlayýp bedenimi
geldim kapýna...

...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.