FU
...ESKİ YARA...
Eski bir zamana varýyorum,
Yalnýzlýðýn kollarýnda, yitirdiklerimi ararken,
Biraz daha bulduðumu sanýrken seni,
Sanýrým yine kaybediyorum.
Uzayan sessizliklerin kalabalýðýna karýþýyor sesin,
Yüzünü karanlýklarda yitiriyorum.
Ellerin kýþlar giyinip buza kesiyor.
Eski bir zamana varýyorum,
Saatler ayrýlýðý vuruyor.
Yorgun yüreðim sýrra kadem basýp,
Sessizliklere gömülüyor.
Boðuluyorum…
Acýmsý bir tat býrakýyor çay aðzýmda,
Yüreðim yangýn yeri,
Yaralar geçmiyor.
Eski bir zamana varýyorum,
Zaman ki; hiç bu kadar zalim geçmemiþti.
Ne yazdýysam maziye dair,
Hepsini bir bir yakýyorum.
Yakýnca acýlar da bitecek sanarak,
Yine yanýlýyorum.
Yanýldýðýmý geç fark ediyorum.
Her þey yerli yerinde yüreðimde,
Geçmiþ hiçbir þey yok.
Eski bir zamana varýyorum,
Orda öylece kalmak istiyorum,
Býrakmýyorlar…
Koca bir yalnýzlýk giriyor aramýza,
Ayrýlýk çoðala çoðala geliyor.
Rüzgar, vakitsiz bir yaðmuru takýp getiriyor peþine
Yaþ olup dökülüveriyor hüznüm gözlerimden.
Eski bir zamanda,
Eski bir yarayla,
Eski bir yalnýzlýða,
Geri gelmeyeceðini bile bile,
Aðlýyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.