Ranzamdaki boşluk

Ranzamda yine sensiz saatler var;
Çarþafýma yapýþmýþ gülüþlerin.
Sana sarýlmak için atýyorum elimi;
Boþluða çarpýyorum her seferinde!
Bazen ay ýþýðýna haykýrýyorum adýný,
Bazen þafaðýn kýzýllýðýna.
Ne kadar yabancý bir dille çaðýrsa da yüreðim seni,
Hep Türkçe dönüyor yokluðun.
Ýleri sarýyorum kaseti
Belki gelirsin diye,
Ayný þarký duruyor önümde;
Ayrýlýk,sensizlik,yalnýzlýk…
Ranzamda yine olmayýþýn var;
Yorganýma sarýlmýþ göz yaþlarýn.
Sana dokunmak için uzatýyorum elimi;
Düþ kýrýklýðýna uðruyorum her denememde!
Sakin bir uykusuzluk eþlik etse de –sað olsun-
Yalnýzlýk kol geziyor caddelerimde,
Çaresizlik;
Bekçi,kulübemde!
Ranzamda yine yastýðým,yine yorganým var;
Kitaplarým var üzerinde.
Sana yazýlmýþ þiir müsvetteleri,
Resimlerin…
Sen?
Nerdesin bilmiyorum;
Ama ranzamda yoksun…

Sosyal Medyada Paylaşın: