Seni sevmiþtim her zaman insanca,
Belki bana ýþýk olursun umuduyla,
Söylediklerinle hep beni güldürdün,
Sonunda yaþarken sen beni güldürdün..
Sana o kadar candan baðlandým,
Sana olan sevgimi herkes anlattým,
Sen bunlardan hiç mi anlamadýn,
Sen beni hiçbir zaman anlayamadýn
Bilsen seni ne kadar çok sevdim,
Ama sevginin yalan olduðunu anladým,
Senin taþ kalpli olduðunu bilmedim,
Sen beni hiç mi hiç sevmedin..
Gözüme bakarak baþkasýyla ilgilendin,
Sana olan güzel sevgimi yazýk ettin,
Bana sen bir þeytansýn dedirttin,
Sen beni en derin yerimden yaktýn,
Seni kimseyle eþit görmedim,
Her þeyi senin dediðin gibi bildim,
Sana karþý kötü laf bile söylemedim,
Sen beni kötülerin arasýna kattýn..
Kalbim ne kadar kýrýldý yazýklar olsun,
Kýzýyorum sana deðer verdiðim için,
Her zaman yolun açýk olsun,
Ben seni hiçbir zaman hiç anlayamadým…
Ayrýlmak bana çok þey öðrettin,
Kalbim yandý yaralý artýk bu yürek,
Yaþayan ölüye sende oku bir fatiha,
Sen beni ölümden de beter ettin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.