Saat sýfýr dört yirmi altý Seni resmediyor gökyüzü Ve bütün gökyüzünün altý
Sen uykudasýn þimdi Kim bilir hangi düþün ertesinde Ben hala uyanýk Bir aþk-ý derviþ misali Senli hayaller ülkesinde
Az önce bir yýldýzla selamlaþtým Gözlerine benzediðinden Ve geceye ruhumu býraktým Her yerini seninle bezediðinden
Sevmek tutmaksa ellerini Ve dokunmaksa alabildiðine Kim sevebilir ki seni Bir hayalin içinde gerçeðin bu kadar ötesinde Ve kim bu kadar dokunabilir ruhuna Sessizliðin en hüzünlü sesinde
Bakmak gülümsemekse gözlerine Gözlerini yatýrmaksa bir yüreðin içine Kim bakabilir ki benim kadar sana Gözlerin bir güneþ misaliyken yüreðimde Kimin kalbinde doðarsýn ve kimin gözlerinden Hüzünlü yaðmurlar gibi yaðarsýn bu kadar
Anlatmak ya da anlatabilmek, konuþmaksa… Suskunluðun anlatamamak olmadý asla Büyük sevdalarýn sessizliði de büyük olurmuþ ya Bu yüzden gecenin bir vakti Deliksiz dinliyor Hiç kimsenin dinleyemediði kadar Yüreðimle duyuyorum yüreðini
Saat sýfýr dokuz Hala sendeyim sevgili Sen dünyana uyanýyorsun Ben dünyana uyuyorum Senli her baþlangýca yeni bir baþlangýç koyuyorum Varlýðýn ruhumda aþk-ý ahenk Senli dünya yüreðimde hep ayný renk Çünkü senin renklerinle sensizliði boyuyorum Ve bu yüzden Yokluðunda bile “iyi ki varsýn” diyebiliyorum sevgili
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.