Her insan
Birazcýk öðretmendir
Ve hep öðrencidir…
Sen, çok baþarýlý oldun
Öðreten olmakta.
Aklýmýn kýyýsýndan geçmezdi,
Bir çocuðun
Çok sevdiði bebeðini
Býçak darbeleri ile
Öldürmesi aðlamadan.
Þimdi sen
Söyle bana
Sevdin mi sandýn?
Aldattý mý seni yüreðin?
Bu kadar kolay mýydý,
Evire çevire döndürüp de
Nereden hava kaçýrýyor bu balon, demeden
Býrakývermek onu sonsuz boþluða?
Söyle!
Huzurlu mu þimdi uykularýn,
Nasýl baþardýn adýmý unutmayý?
O bitmez geceler sildi
Yürek yaþlarýmý…
Sense
Öteledin hep,
Benimle birlikte
Kendi yüreðini de
Unutkanlýk limanýna.
Þimdi
Biri bir þiir okuyor,
Yüreðim yanýyor…
Ne güzel bir sevda, diyorum.
Sevmek ne güzel, diyorum.
Bitmez bu sevda, diyorum.
Sonra
Adým okunuyor þiir bitince!
Neden bu kadar yalancý ki insanlar,
Ben öyle bir þiir yazmadým ki,
Ben hiç öyle katýksýz,
Öyle duru,
Öyle masum
Ve öyle teslimiyetçi sevmedim ki.
Pardon…
Anlayamadým
Ya da duymadým adýnýzý.
…
Hayýr,
Tanýmýyorum sizi.
Anlamý yok gözlerinizin bende.
Ben hiç þiir yazmayý bilmem ki,
Þiir yürek iþidir.
Ben hiç þiir limanýnda gezmedim ki,
Yüreðin kanýna batýrýr þair kalemini,
Benim yüreðimde kan kalmadý ki.
Ben unutmanýn güzelliðini yaþýyorum.
Ben boþlukta öylece bakýyorum mýsralarýnýza
Ve gülüyorum…
Çünkü mýsralarýnýzýn arasýndan
Bir baþka sima gülümsüyor size
Ve unutmayý öðreten öðretmenime
Sevgisini sunuyor her daim.
Þimdi ben
Eðer bir gün
Çekmecemdeki notlarý kime yazdýðýmý
Ya da o çerçevenin, inci kolyenin,
Anahtarlýklarýn, tahta kaþýklarýn,
O namaz örtüsünün falan filan
Ne bileyim o bir sürü mücevherin
Ne þekilde bana geldiðini hatýrlarsam
Belki o zaman
Ýþte o zaman aðlar
Yüreðimin bir yeri ya da
Bir Ýstanbul dönüþü
Benimle aðlayan gözlerin.
Ama sanmam,
Doktorum
Geçmiþi gömmezsen
Bugünü yaþayamazsýn, dedi.
Ben iyi bir öðrenciyim,
Öðretmenim "beni unut" dedi unuttum.
Ben iyi bir hastayým,
Doktorum "acýný unut" dedi unuttum.
Þimdi bir elimde yüreðin,
Öbür elimde ilacým var
Ve sadece birini almaya hakkým var.
Doktorum,
Nerdesin;
Bir bardak su verir misin?
14 Aralýk 2009
SERAP HOCA