Hatýrlarmýsýn gülüm. Küçükken gülüm derdim; Sana... Sonra býraktýn bizi.. gitdin el kapýlarýna. yýllardýr hasretiz yoluna.. Duydum ki; bir Kýrgýz’a vurulmuþ... Mutluluðu bulmuþsun. Senin de bir gülün olmuþ.. Adýný da Ýlknur koymuþsun.
Benim için kokla onu olurmu? Çok mutlu ol olurmu? Çünkü o umut, belki o hayatý sevdiren.... Ve gülmeyen yüzeleri; güldüren....
Az çekmedin; el kapýlarýnda. Hep sen vardýn Ana’mýzýn.. rüyalarýnda... dualarýnda. Çoktan hakkettin sen bunu. Gülüm de ona olurmu? Gülüm de yavruna.. Umuda olurmu?
M.FÝKRET ÜNALAN 14 MART 2008/ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.