Ben özgürlük istiyorum, Hemen kýrma hevesi mi, Ýstemekle olmaz diye. Kendim için istediðim, Aslýnda sizin içindi. Ne olur anlayýn beni. Özgürlük diye, Sokaklara caðýrma, dökülmesin meydanlara, Kof sözlerin. Hemen sayma, Çantada keklik misali, Hanane yazma beni. Yýkama beynimi, Geride kaldý eskidi, Güzel günler söylemi, Keþke... Sloganlarýn ve eylemlerin, Özgürlük kadar olabilseydi. Biliyorsun ki... Sen kendince özgürsün, Senin için özgürlük, Ýstediðini yapmak demekti... Bana özgürlük, Bir iþçinin atomu, Enerjiye çevirme sevinci, Alýn teri kokusu nefesiydi. Dört duvar ardýndaki, Mahkumlarý dinleyen, Özgürlük dilencisiydi. Benim özgürlügüm, Dünyadaki bütün çocuklara, Hava ekmek su istemekti, Söyleyin Özgürlüðe býraksýnlar, Uçurtmalarýna haydi... Sanýrým severek, Kaybettiklerim kadar çok, Kazandýklarým kadar az hani, Özgürlük istiyorum iþte, Beni birileri anlayabilir mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.