yurdunu arayan zemheri gülüþlerin
umuda yatmýþ dört mevsimlik çocuklarý gibiydi
çatlamýþ sevdalarýmýzdan,nasibimize düþen ayrýlýklar
ve en derinindeydi törpülenmiþ bakýþlarýmýzdan
miras býrakýlan öksüz avuçlarýmýz
damaðýmda gün be gün
keskinleþen failsiz imkansýzlýklar
pusuda zapt ederken aþk türkülerimi
düþürüyordu keskin çýðlýðýný
ensemin arka yüzündeki meçhul yabancý
sindikçe üzerime, soluðunun elbisesi
yapraklarý hiçe harcanan hayat kitabýný okuyordum apansýz
tercüman olamadan suskun dili(ne)me
zincire vuruyordu duygularýmý, beynimdeki savaþcýlar
ve çaresizliðim düðümlerken nefesimi ulu orta
canýma kesiliyordu, saniyelerin bitimsiz bakiyesi
uzaðýma düþen yokluðunun ikramiyesi
kaç seneye çarpýlýyordu
Ve kaç hesap mutluluða çýkaracaktý
kaderin güldürmeyen perdesini
kendinden biçare vücutlarýmýzý düþürürken
bir bilinmezlik telaþýnýn koynuna
býrakýyorduk tüm yetimliðimizi aþkýn celladýna
piþman kalandý aslýnda kimliklerimizde
tutarý büyük konuþmalarýmýz
o yüzden sahipleniyordu maaliyetini
toplamýný birbirimize çarpacak faturalarýmýz
hüküm sürülmemiþ umutlarýn
yarým yamalak mahsulünü toplarken
doðduðum yýlýn hesabýný yapmadým mesela hiç
senin kýrlangýcýn ne kadar yaþayacak diye
saçma bir buhrana yem etmedim
bekleyiþ öykülerimin yarýnlarýný
þimditeslimiyetine mi indirelim bayraklarýmýzý?yoksairadesi kazanacak aþkýn egosunumu tatmin?
mahzun dünlerin iç çekiþtiren bedeli ödemeyecekti oysa
ne senin lâl diye uzaðýma yatmýþ yad oluþlarýný
ne de mütemadiyen vücuduma sinen
hasretimin boyumu aþan metresi
gururumda kaybetti aralýk gelince, imlasýz artýk
söbelendi zayýf ve çelimsiz duygular
tapusu ezelden mühürlemiþ kýzýl tebessümlü a þ k
kadife sesiyle okþuyor yüreðimi
iþte tam da o yýl / bu kadar çýplaktý kýrlangýçlar
s a ð ý r
d i l s i z
uður böceklerini görmek içinuykuya daldýðýmýz düþbizim deðil miydi?
Hüzün
Yorum yazan tüm yüreklere sevgilerimi ve teþekkürlerimi iletiyorum