Özledim Seni

Gidiþin öyle ani öyle zamansýz oldu.
Ayrýlýkla kalbimde açan güllerim soldu.
Bu özlem zinciri tüm arzularýmý sildi.
Özledim seni inan canýmdan çok özledim.
Belki dönersin diye yollarýný gözledim.

Ecel ateþi benim ta can evimi yakar.
Çok zamaným kalmadý Azrail cana çöker.
Ruh alýcý kuþ olup bedenimden tez çýkar.
Özledim seni inan canýmdan çok özledim.
Gittiðinden bu yana baharlarý güzledim.

Ýkimizde bu aþký ikimiz de çok sevdik.
Buzdan ateþler ile yeni destanlar yazdýk.
El ele tutuþup ta meydan okuyan bizdik.
Özledim seni inan canýmdan çok özledim.
Ecele yetmez gücüm ölümünü izledim.

Kaz mezarcý yeniden bir mezarlýk yer olsun.
Bahtým bana gülmedi öbür dünyada gülsün.
Yaþarken doyamadým toprakta yâri sarsýn.
Özledim seni inan canýmdan çok özledim.
Kýzgýn saclara düþüp can evimde gizledim.

Yaþamak mý sanýrsýn sadece nefes almak.
Ölümden farklýmýdýr sensiz sevgisiz kalmak.
Artýk güneþ doðmuyor haramdýr bana gülmek.
Özledim seni inan canýmdan çok özledim.
Bir bardak aðý ile ölümümü tezledim.

Mahmut Çetin Zorba

9 Aralýk 2009 Antakya



Sosyal Medyada Paylaşın: