Gençlik ufuktu ufuk,
Kýzarýrken her gün,
Aðlar attýðýmýz denizine,
Sevdalar avlamýþ dönerken derinlerden
Bereketi kuþlarla bölüþülen…
Duygular yaðmalandý,
Korsanlar teknelerde…
Biz martý mý olduk çýðlýk çýðlýk kaçýþan,
Konacak adasý olmayan?
Gençlik bir þiirdi ki bitti,
Her zerresi sade, bin efsane yaratan.
Anýlar, ana sofrasý gibi açýlýr,
Taç gider, sultanlýk kandadýr,
Hangi zindan bize karanlýktýr,
Bunca þiir varken ezberde?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.