Gözlerim yorgun,uykusuz herzamanki gibi. Ellerim üzgün, düþüncelerimi tartýyor yine. Saat sabahýn dördü odamda sokak lambasýnýn ýþýðý. Gölgem yorgun görünüyor yine.
Baþým aðrýlar içinde gözlerim kanlanmýþ. Sana duyduðum özlemi yazmaya çalýþýyorum. Düþüncelerim sinirlerimle savaþýrken Kalemimle seni çekip alýyorum.
Her gün sabahlara kadar senden kurtulmaya çalýþsamda Gece olunca yine seninle yatýyorum. Bazen balkonuma çýkýp gökyüzünü seyrederken Rengarenk bulutlarýn arasýnda yine sana rastlýyorum.
Buralarda rüzgar esiyor, sanki uzaklardan kokunu getiriyor. Aðaçlarýn yapraklarý hýrçýn rüzgarla seviþiyor. Yapraklarýn seslerini bir duysan Evleniyoruzda sanki herkes bizi alkýþlýyor.
Ersel Aþkýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
GZMGVN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.