son bahar yapraklarý ardýn dan gelir ilk önce yaðmur yaðar topraðý ýslatýr rüzgar eser yapraklar bir bir yere düþer aðaçlar yapraksýz,kuþlarsa yuva arar durur
beyaz bir örtü kaplar daðlarý dýþarý bakýnca bem beyaz yýðý yðýn kar yaðar geçeriz sobanýn karþýsýna alýrýz kestaneleri baþlarýz yemeye ne güzel dir bizim kýþ,
kýþ gelince sarýlýrýz atkýlara kardan adam yapar kar topu oynarýz zaman zaman yaptýðýmýz naylanlar da kayarýz ne güzel olurdu kýþ gelince her taraf bem bayaz olur
aþýklar için romantik bir havadýr kar yaðan karýn altýn da el ele dolaþmak kuytu bir köþede oturup yaðan karý izlemek izlerken de bir daha bu günleri hayal etmek acaba bir daha gelir mi o eski kýþlar eski aþklar...?
yazan : samet KARAOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.