Engerek gibi
Dolandý yüreðime
Aldý da ruhumu
Çekti varlýðýna
Ve yavaþ yavaþ
Uzadý kuyruðu
Ya da burnu büyüdü
Pinokyonun...
Hani yoktu riyakarlýk
Sanýrým benimki budalalýk...
At gitsin kör kuyuya
Kendinle birlikte
Bu saf benliðini...
Olmasýn ama Yusuf gibi
Affeden bir yüreði.
Kapansýn gözlerim,
Sussun dilim
Duymasýn kulaklarým
Bana dair bir sözünü.
SERAP HOCA
.