Ben bir asker çocuðum Savrulan rüzgar kadar esintili Yaðan yaðmur kadar asi, Hangi birimiz yaþarken ölmüþtür Ýþte pusuda düþmanlar karþýsýnda Ýnsan yaþarken bir kere deðil Bin kere ölüyor... Sahipsiz sanýyorlar vatanýmý! Ama bilmiyorlar ki aþk var bizde Bizde aþk-ý divan var Biz vatan evladýyýz... Kim bölecek ki bu vataný kim sökecek ki kalbimizden bu aþký Kim dindirecek analarýmýzdan bu feryadý Ne kadar gözyaþý varsa bilir ana-babalarýmýz Herþey vatan için... Yýldýramaz bizi o hainler Býktýramaz bizi bu davadan... gücün varsa gel! Sözünün eridir bizim milletimiz Söz ver ama laf asla Ben asker çocuðuyum Her geçen gün bir kardeþimi daha omzumda taþýsam da Býrakmam ben bu davayý Þehitler ölmez vatan bölünmez...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kudretten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.