Lal

Kýsacýktý boyu gecenin

Uzun bir yalnýzlýða açýlýyordu
gözleri

Yüzünün anýya karýþtýðý kalabalýklarda

Yetkin bir sevinçle sýçrýyordu
sevdaya

Bulutlarýn aydýnlýðýyla yýkanýyordu kýrýk
silueti

Gözlerinde coþkunun þimþekleriyle koþuyor

Yüreðindeki þarkýyý fýsýldýyordu

Ýþte en güzel þarkýyý söylüyordu

Pencereler açýlýyordu
teker
teker
Dinletiye geçenlerin þaþkýnlýðý durdurmuyordu onu

Kendiyle
kendi arasýnda
gidip geliyordu
Geceyi arþýnlýyordu ses

Deliyordu yürekleri duygularýn
keskin tutkusu
Ýçinde çokça bulunduklarýyla
kendini çoðaltýyordu
Durmakta neyin nesiydi

Esti en deli rüzgar gibi

Çoðalttý kendini
YOK laþana dek
Neyi dese hiçlikti
Soðuk ve terk edilmiþ bir gecede
"Lal" oldu

Herkesler geldi kapýsýna

Kimsecikler yoktu

yok yok tu
tu yok tu

tu yok yoktu






Sosyal Medyada Paylaşın: