“Ben kime anne diyeceðim artýk?”
“Bana de,
Ben de kuzum deyim sana.
Sen hep “kuzum” derdin bana,
Ben çok severim bunu.”
“Annemmmmmm!”
“Kuzuummm, söyle yavrum!
Ne diyordum sana 25’i aksamý:
Serap yapma böyle!”
“Çok özledim seni annem.
Üþür müsün o kara toprakta?
Özler misin bizleri?
Söndü ýþýðýn diye
Aðlar mýsýn sessizce?
Annem
De bana bir kez,
O kýnalý ellerinle
Tuttun mu babamýn ellerini?”
“Kýna mý yaktýnýz ellerime?”
“Kýna yaktým annem
Teneþirde yýkarken seni.
Babama
Bir kez daha gelin ettik seni.
Sustun sen,
Hiç konuþmadýn.
Sessizce durdun öyle…
Ne sýcak dedin ne soðuk
Öylece sustun…
Ak pak
Bembeyazdý giysin
Ýyi de annem
Söyle bana
Sen gidip babama
Sarýldýn ruhuna,
Biz
Ya biz ne yapacaðýz
Siz olmadan?
Bak
Torunlarýn seni arýyor…
Dün yeleðinde saç telin,
Bugün cebimde mendilin
Anam
Seccademin içinde kaldý
Kokunun sindiði tülbentin…
Zormuþ be anam,
Çok zormuþ…
Nedir zor olan biliyor musun?
Seni bunca özlerken
Yavrularým için yaþamak...
Ýþte böyle anacýðým
Þimdi ben, sen oldum.
Tuttum kardeþlerin ellerini,
Sardým sýmsýký yavrularýmý
Yemek yaparým sen gibi,
Dualara saklarým özlemimi..
Resimlerinle konuþuyorum…
Ama annem
Onlar sen gibi kokmuyor...
Telefonunu çevirdim bugün
Bir evini aradým,
Bir cebini...
Ses yok!
Açan yok!
Boðazým düðüm düðüm oldu...
Bir dönem daha kapandý...
Anneannemin evini
Yýllarca hep düþümde görmüþtüm.
Her odadaki bin anýyý
Belki milyon kere anmýþtým...
Yýkýldý o ev,
Bir beton yýðýný dikiliyor oraya þimdi...
Bir vakit gelecek,
O beton da anýlara sahip olacak...
Ne çok yanmýþtýn eviniz yýkýldýðýnda,
Þimdi
Þimdi anacýðým
Seni nasýl anlýyorum bilemezsin...
Hayat buymuþ,
Öðreniyorum...
Düþsem de
Kalkýyorum,
Çünkü ben
Anneyim artýk."
08.12.2009 23:36
Serap Hoca