ÖLEN MUTLUDUR

Mevzilendiðim duygular ümitlerimi
Nefretin cehenneminde boðarken,
Tutunduðum doðrular
Her yalnýþýma karþýlýk
Kuvvetli fikirlerimi
Koparýp almaya çalýþýyordu
Kötürüm olmuþ aklýmdan.

Hayata karþý beslediðim hürmet
Ýflas ederken,
Men edildiðim arzular
Ruhumun derinliðinde
Kýrýk notalý besteler çalardý,
Beynimin en ücra köþesinden
Semaya uzanan bakýþlarýmda
Sessizliðin kefenini yýrtarak.

Yalaný terk edinceye dek
Yüreðime dökülen,
Sahte sevgiler
Kaç efsane yaratýrdý
Titreyen yalnýzlýðýmda.

Düþünce hudutunun çizdiði
Fakir avunuþlarýmýn
Bana sunduðu yüzeysel hakikatler
Nisbetince karþýlarken
Ýsyana vurulan nöbetlerimi
Kýsa zaman diliminde
Küçük uyanýþlarda
Arardým kaybettiðim tecrübeyi.

Tesirli zamanýn avucunda
Gördüðüm azamet,
Boþuna çýrpýnýþlarýn yarattýðý
Hazin kapýlmalar olurdu her zaman.

Dilimin ucunda beliren en son söz;
Dirimizden hayýr yok
Ölen mutludur bizden önce,
Bütün lezzeti kaybedilmiþ
Ziyanlarýn avucunda çýrpýnan
Yalnýz hayatlar için.

Nevzat TAÞKIRAN
10-12-2009
Sosyal Medyada Paylaşın: