saðnak yaðmura mý inat yoksa soðuk havaya mý asice bir cesaret gösterisi .. dünyaya karþý bir haykýrýþ ,kendini kabul ettirme çabasýmý yoksa gidecek bir yol bulmamanýn ürkekliðimi...
soðuktu heryer savurgandý rüzgar boþalýrcasýna yaðarken yaðmur.. beyazlar içinde bir güvercin. belliki evcil.. yapayalnýz bakýnýyordu cesaretinin bittiði çatýda sessiz korkak, yolunu bulamamýþçasýna çaresiz dalmýþtý uzaklara kararsýz duygularla...
belli ki kaçmýþtý yuvasýndan güvenli sýcacýk kafesinden .. özgürlüðe uçacak yakalayacaktý mutluluðu hayallere kanat çýrpýp yeni dostlar tanýyacaktý ...
ama artýk ümitler kesik gibi dönmeliydi belkide güvenli kafesine bir daha denedi kanatlanmaya kaldýramadý kaldý öylece .. sonra yürüdü saçaklara atlayýpda kurtulcaktý belki uçmak için son bir ümitle...
derkene sen geldin aklýma benim ürkek evcil güvercinim.. gitsen gidemessin yokki gidecek yerin uçsan uçamassýn yokki konacak dalýn .. en güvenli yerin kafesin kafesinse kalbim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yilmaz uskudar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.