aðaçlara tutunmuþ sararan yapraklar ,..
kuþlar ýssýz, sessizlik hakim
göç hüznü var semada
belki bilimeyene yolalýþýn
belkide alýþýlmýþ hayattan kopuþun heycaný ...
güneþ küskün nazlý biraz
gizlenmiþ
herþey solgun, bitkin
sahiller boþ kýþ uykusuna hazýr gibi
etrafda gülen bir yüz nede ýþýldayan bir göz
insanlar hüzünlü ,yüzler gri renksiz solgun yavan...
yürürken sonbahar hüznüne teslim olmuþ sokaklarda titredim
olmazki böyle dedim kendi kendime
sonbahara inat yapmalý birþeyler
kaçýrmamalý hayatý yakalamalý bir yerinden
canlanmalý herþey yine yeniden heycanla þevkle yeni bir hevesle
almalý rengarenk boya
boyamalý heryeri uçarcasýna
düþen yapraklarý yeþillenmeli yapýþtýrmalý aðaçlara
solgun binalarý rengarek yapmalý harcamalý boyalarý hoyratça
silmeli bulutlarý güneþ çizmeli peþinden masmavi gökyüzü
dürtmeli kuþlarý acýmadan miskinliklerine
ötün hadi demeli canlandýrýn yeryüzünü
bezgin mutsuz insanlara maskeler daðýtýn gülümseyen yüzler dolsun heryer
belki bir fitil ateþlerinir gözleri ýþýldarken
mutluluk için de bu yeterli belki
iþte böyle sonbahardý herþey yine
ama artýk boyalarýmla daha renkli...kalsada düþlerimde..