Fena halde küskünüm bir þeylere Beynimin içinde birisi dolanýyor sanki Nedeni oluyor çirkefliðimin... Söylemedim ama bilinmeli fena halde düþkünüm bir þeylere Uyuþturucu desem deðil para hiç deðil Fena haldeyim... Hiçbir þey düþündüðüm gibi deðil
Þýk giyiniyorum gereksiz yere Saçlarýmý tarýyorum özenle Ruhum yüksek irtifadayken bedenim toprak altýnda Fena halde þaþkýným olanlara... Fena halde acýklý
Hiç olmadýðým kadar Ýstanbulluyum son zamanlarda Hiç cesaret edemediðim kadar yüksek topuklu ayakkabýlarým Ýçerime açýlamýyor bir türlü kapýlarým...
Sergilerde fiyakalý resimler gösteriliyor Nefes kesen filmler var perdede Parazitler bile iþinde gücünde Benden baþka herkes kalabalýk bu þehirde Her canlý amip özentiliðinde... Bu þehirde herkes alkol alýyor, trafiðe çýkýyor, þaha kalkýyor Bir ben ölüyorum nedense Bir ben verebiliyorum ölüm emrini kendime...
Seni anlatabildiðini sanacak kadar terbiyesiz þiirlerim olmadý hiçbir zaman Bu da ilki olmayacak korkma Bir mermi çekirdeðinin sýcaklýðýndan bahsedebilirim Denizlerin derinliðinden mesela Herkesten ve her þeyden ötürü edilgen olabilir þiirlerim Bir tek sende sözsüz kalýr sihirlerim...
Þimdi kýymetlim, Ardýndan tarifsizce sancýlanmak var bir tutam ota Bir duble rakýya hasret çekmek var Dolmuþta, yolda, hastanede, orda, burda... Herkesi sana benzetmek var Kimileri delirmek der bunun adýna Olsun! Sen düþkünlük de geç Bakma onlara...
Dilek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
d_i_l_e_k Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.