BEN ÖLDÜM MÜ ANNE
Gazetelerde tv,lerde fotoðraflarým var
bakýp bakýp aðlýyorsun anne
adýmý duyan resmimi gören herkes aðlýyor
ne oldu anne bir þey anlamadým
kardeþime elimi uzattým
kurþun sýktý kalbime bomba attý üstüme
kin ve nefret doluydu yüzü gözleri
oysa daha dün bir lokmayý paylaþmýþtýk
bardaðýmdan su içirdim
ayný havayý soluduk sokulurdu göðsüme
yüzyýllar bilye topaç gibi oyuncaðýmýzdý
gökkuþaðýnýn görkemli renkleriydik
köklerimiz birbirine dolanmýþtý
çiçek çiçek açmýþ kokularýmýz karýþmýþtý
sevgi meltemleriyle uçurtma olurduk
adýmýz Sevda Barýþ Umut’tu
anne dünya kocamandý niye sýðmadýk
ben öldüm mü anne bedenim yok
ruhum öyle hafif ki uçuyorum gökyüzünde
yükselen aðýtlarý dinliyor gözyaþlarýný seyrediyorum
çok yufkaydý yüreðim bilirsin
hemen nemlenirdi gözlerim
yine dayanamýyorum anne
yaðmur yaðmur çiseliyorum
bedenimin gömüldüðü yerde
ýtýr kokulu bir ot bir fidan olurum
büyürüm büyürüm aðaçlarca
saçarým tohumlarýmý çoðalýrým çoðalýrým
sonsuza dek süremez bu amansýz yangýn
üzülme anne gün döner devran deðiþir
Sevda Barýþ Umut yine elele tutuþur
tek kitap aþk olur iyileþir hastalar
anne beni özlediðince düþlerine geleceðim
çýrpýndýðý karabasanlarda
kardeþime ellerimi uzatacaðým
sýmsýký sarýlacak ýþýk saçacak gözleri
taç yapraklarýný okþayacaðýz dostluðun
þeker sunacak bana tatlý tatlý konuþacaðýz
çocuklarýmýz salýnacak dünya bahçesinde
þarkýlarýmýz baþka evrenlerden duyulacak
sesleri karýþacak bu eþsiz senfoniye
yaþam avuçlarýmýzda sonsuzlaþacak
aðýtlar zamansýz dönüþümler olmayacak anne
sen güleceksin ve bütün yürekler maviye kesecek
Nilgün ACAR 28.10.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.